نقشه های توپوگرافی

دیدگاه کلی 

نقشه‌های توپوگرافی نقشه‌هایی با مقیاس‌های بزرگ و کوچک هستند که برای نشان دادن خصوصیات فیزیکی سطح زمین بکار می‌روند. این نقشه‌ها برای مطالعات زمین شناسی بخاطر اطلاعات مفید آن از جمله قابلیت اندازه گیری فواصل افقی و یا ارتفاع عمودی نقاط مختلف یک وسیله اساسی به شمار می‌روند.

منحنی‌های میزان
منحنی‌های میزان خطوط فرضی هستند که تمام نقاط واقع در آنها دارای ارتفاع یکسان نسبت به سطح دریا و یا یک مبدا مشخص هستند. منحنی‌های میزان علاوه بر مشخص نمودن وضعیت پستی و بلندی ناحیه ارتفاع و شیب واقعی محل را نیز مشخص می‌نمایند.
فواصل منحنی‌های میزان بیانگر مسافت عمودی بین دو منحنی هستند. این فاصله معمولا برای تمام منحنی‌های متوالی ثابت نگهداشته می‌شود. مگر در مواقعی که ارتفاع منطقه معینی مانند قله و غیره را نشان دهند.

نخستین مجموعهٔ چندبرگ نقشهٔ توپوگرافی از سرتاسر یک کشور «Carte géométrique de la France» فرانسه بود که در سال ۱۷۸۹ کامل شد. نقشه‌های توپوگرافی توسط ارتش و با هدف سهولت طرح‌ریزی برای جنگ و نیز تعیین محل‌های دفاعی ایجاد شد. بنابراین اطلاعات پیرامون ارتفاع، از اهمیت به سزایی برخوردار بوده‌است. پس از آن نقشه‌های توپوگرافی به یکی از منابع پایهٔ ملی کشورهای پیشرفته در طراحی زیرساخت‌ها و بهره‌بردای از منابع تبدیل شد. در آمریکا در سال ۱۸۷۹ نقشهٔ توپوگرافی سرتاسر آمریکا تهیه شد که تا امروز نیز باقی مانده‌است.

طرح های توسعه شهری با توجه به قالب کلی که برای روند رشد در نظر گرفته می شود، تعریف می شوند. برای این کار 3 ابزار مهم و اساسی وجود دارد:

1. نقشه منطقه بندی و استفاده از فضاها برای تعیین قطعات اراضی در نواحی شهرک های ساخته شده

2. نقشه ساختار جاده ها بمنظور راهنمایی در مورد زیرسازی جاده های شهرک ها

3. مقررات کنترل شهرک سازی که چگونگی ساختمان سازی در شهرک های ساخته شده را تعیین می کند.

نقطه آغاز پروسه آماده سازی نقشه _که به علت عدم وجود اطلاعات پایه ای شدیدا محدود می شود_ را می توان از فراهم آوردن نقشه های دقیق، داده های مربوط به اراضی مورد استفاده، شبکه های جاده ای، ساختار ها، فضا های باز، سطح آب منطقه و غیره عنوان کرد. نقشه شهرها مدت ها پیش تهیه شده و سالهاست که بر طبق آخرین تحولات تغییری نکرده است. علاوه براین بیشتر اطلاعات ثانویه تا سازمان های و منابع متفاوت کشیده شده ولی تا کنون بر طبق تحولات جدید تغییراتی در آن داده نشده است و بهمین دلیل پرداختن به آنها بسیار وقت گیر است. از این گذشته تا کنون هیچ روش سیستماتیکی در رابطه با جمع آوری ، نگهداری و تجزیه و تحلیل داده ها و اطلاعات، که مرتبط با اهداف نقشه کشی باشد، ارائه نشده است.

اطلاعات ضروری در امر آماده سازی یک برنامه شامل یک نقشه جغرافیایی مرجع دقیق و مطابق آخرین تحولات مناطق، نقشه شبکه های جاده ای، نقشه فضایی میزان توسعه و اطلاعاتی در مورد چگونگی استفاده از هر قطعه زمین می باشد. این اطلاعات برای یک برنامه ریزی دقیق و منطقی ضروری است. تصاویر ماهواره ای و GIS می تواند این مشکل را مرتفع سازد همانطور که در تودا(TUDA)_حیطه توسعه شهری تیراپاتی(Tirupati)_ با استفاده از تصاویر ماهواره ای به طراحی منطقه و توسعه ناحیه پرداخته می شود....